Ruthellen Josselson, Ph.D., ABPP

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ruthellen Josselson, PhD, ABPP, είναι καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Fielding (Fielding Graduate University). Υπήρξε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Hebrew στην Ιερουσαλήμ (Hebrew University) και στο Πανεπιστήμιο του Harvard.

Είναι συν- διευθύντρια του Ινστιτούτου Ψυχοθεραπείας του Yalom (Yalom Institute of Psychotherapy) και  έχει διευθύνει πολλά συνέδρια σχεσιακών ομαδικών διεργασιών στο Tavistock Institute του Λονδίνου. Έχει διδάξει και εποπτεύσει ομαδική θεραπεία σε πληθώρα πλαισίων στην Αμερική και παγκοσμίως. Παρουσίασε εξειδικευμένο σεμινάριο στο ετήσιο συνέδριο Αμερικάνικης Ομαδικής Θεραπείας  (AGPA).

Έχει λάβει τρία βραβεία απο τον Σύλλογο Ψυχολόγων της Αμερικής (APA). Έχει συγγράψει πολλά βιβλία, με πιο συναφές στην σχεσιακή ψυχανάλυση το «Playing Pygmalion: How People Create One Another».

ΟΜΙΛΙΑ

Η αποκάλυψη και η έκθεση στην Σχεσιακή Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία και στην Διαπροσωπικά-εστιασμένη Ομαδική Ψυχοθεραπεία

«Είναι ένα ιδιαίτερα αξιοσημείωτο πράγμα,» έγραψε ο Freud το 1915 «ότι το ασυνείδητο ενός ανθρώπου μπορεί να ανταποκριθεί στο ασυνείδητο ενός άλλου χωρίς να διέλθει του συνειδητού νου.»

Αυτή ίσως είναι μία πολύ ισχυρή δήλωση του πως η θεραπευτική διαδικασία, με την εγγύτητα και την αυτό-αποκάλυψη της, είναι μία εγγενώς σχεσιακή διεργασία.

Στις απαρχές της, η κλασσική ψυχανάλυση εδραιώθηκε πάνω στην ιδέα ότι ο θεραπευτής χρειάζεται να πασχίσει για να αποφύγει την προσωπική διαφάνεια και την αυτό-αποκάλυψη.

Με την ανάπτυξη της διαπροσωπικά-εστιασμένης ομαδικής θεραπείας, προερχόμενης από την διαπροσωπική θεωρία του Harry Stack Sullivan, αρχίσαμε να κατανοούμε ότι τόσο η διαφάνεια όσο και η αυτό-αποκάλυψη του θεραπευτή στο εδώ και τώρα οδήγησε σε σημαντικά θεραπευτικά οφέλη για τους ασθενείς ομαδικής ψυχοθεραπείας.

Η θεραπεία που στρέφεται προς την αυτό-αποκάλυψη, συμπεριλαμβανομένης αυτής του θεραπευτή, και προς την έκθεση, την διαφάνεια δηλαδή στον αναλυτικό χώρο, προσφέρει ευκαιρίες για την διερεύνηση των διαπροσωπικών πραγματικοτήτων, τόσο των συνειδητών όσο και των ασυνείδητων, που ωφελεί τον θεραπευόμενο, και συχνά τον θεραπευτή επίσης.

Επιπλέον, αυτό που έχουμε καταλάβει είναι ότι η αποκάλυψη και η έκθεση είναι δίοδοι για την συναισθηματική γνώση και κατανόηση. Δεν είναι τόσο η λεκτική ανάλυση της δι-υποκειμενικότητας που οδηγεί σε νέες μορφές γνώσης και ανάπτυξης, αλλά περισσότερο η συναισθηματική εμπειρία αυτής.

Στην παρούσα ομιλία, θα παρουσιάσω ένα περιστατικό που αφορά στην σχεσιακά-εστιασμένη αναλυτική ψυχοθεραπεία και μερικά περιστατικά που προέρχονται από την ομαδική ψυχοθεραπεία τα οποία με συγκίνησαν βαθιά και θα εξετάσω τις ποικίλες επιδράσεις της συναισθηματικής αυτής αλληλεπίδρασης στους ασθενείς.

Καταλήγω, ότι η θεραπευτική συμμαχία και η συνοχή στην ομάδα, όπως επίσης η γνώση πάνω στο ζήτημα της αποκάλυψης και της έκθεσης, αποτελούν το έδαφος που προάγει την συναισθηματική αλληλεπίδραση στην σχέση.

SHORT BIO

Ruthellen Josselson, Ph.D., ABPP, is a professor of psychology at the Fielding Graduate University and was formerly a professor at the Hebrew University of Jerusalem and at Harvard University.

She is a co- Director of the Yalom Institute of Psychotherapy and has directed many group relations conferences in the Tavistock tradition. She has taught and supervised group therapy in a variety of national and international settings and presented a Special Institute at the American Group Psychotherapy annual meeting.

She has received three awards from the American Psychological Association. She is author of many books, including, most relevant to relational psychoanalysis Playing Pygmalion: How People Create One Another.

SPEECH

Disclosure and Exposure in Relational psychodynamic psychotherapy and in interpersonally-focused group therapy

“It is a very remarkable thing,” wrote Freud  in 1915 “that the unconscious of one human being can react upon that of the other, without passing through the conscious mind.”

This is perhaps an extreme statement of how the therapeutic process, with its intimacy and self-revelation, is inherently a relational process. In the early days, classical psychoanalysis became entrenched in the idea that the therapist should strive to avoid personal transparency and to eschew self-disclosure.  With the growth of interpersonally-focused group therapy, evolving from the interpersonal theories of Harry Stack Sullivan,  we began to understand that both transparency and self-disclosure in the here-and-now on the part of the therapist led to important therapeutic gains in group therapy patients. Eventually, relational psychoanalysis, evolving within a different tradition, came to much the same insight.  Therapy turns on self-disclosure, including from the therapist, and exposure, that is transparency in the therapeutic space, opens the possibilities of exploration of interpersonal realities, both conscious and unconscious, that benefits both the patient and, often, the therapist as well. In addition, what we have come to understand is that disclosure and exposure are the gateways to affective knowledge and understanding. It is not the verbal analysis of intersubjectivity, but it emotional experience that leads to new kinds of knowing – and growth.

In this talk, I will present one case drawn from a relationally-focused analytic psychotherapy and several cases drawn from group therapy that were profoundly moving to me and examine the effects the emotional interchange had on the patients. I conclude that the therapeutic alliance and the cohesion of the group, both the grounding of disclosure and exposure,  are the soil that promotes emotional interchange in relationship.